STYLOWA, MOSIĘŻNA BUSOLA KAPITAŃSKA NA ZAWIASIE KARDANA W PRZESZKLONEJ DREWNIANEJ SKRZYNCE
Busola kapitańska w całości wykonana z mosiądzu, zamontowana na zawiasie Cardana, dzięki któremu zachowuje poziomą pozycję nawet wtedy, gdy statek kołysze się na wysokich falach. Całość zamknięta jest w wyściełanym drewnianym pudełku z morskim charakterem , które chroni busolę przed uszkodzeniami mechanicznymi ale również pozwala ją pięknie wyeksponować na naszym biurku czy regale. W wieczku pudełka została zamontowana szybka ułatwiająca korzystanie z busoli i obserwowanie zmian kierunku oraz podziwianie samej busoli.
Wymiary: drewniana skrzyneczka – 12 cm x 12 cm x 8,5 cm (wysokość)
Średnica busoli: 6,5 cm (urządzenie); 4,5 cm (środkowe szkło)
Głębokość busoli (samego urządzenia na zawiasie Cardana): 5 cm
Waga: 600 g
Mosiężna busola kapitańska sprawdzi się świetnie jako prezent dla osoby, która:
- lubi spędzać czas pod żaglami, walcząc z żywiołami i stojąc za sterem;
- ma w sobie duszę odkrywcy, poszukiwacza, Wilka Morskiego
- ale też osoby, która wyznacza sobie cele i kierunki w życiu oraz dąży do ich osiągnięcia
- lub też po prostu lubi wiedzieć, dokąd zmierza i kieruje się własnym „Kompasem Moralnym”
Dzięki starannemu wykonaniu z mosiądzu prezentowana busola będzie nobilitującym żeglarskim prezentem, niepowtarzalnym morskim upominkiem i elegancką ozdobą każdej marynistycznej kolekcji.
Nazwa zawiasu zastosowanego w tym modelu busoli pochodzi od Jerome Cardano, który był włoskim matematykiem, lekarzem i astronomem. W dzisiejszych czasach znany jest on głównie za sprawą pierwszej książki o algebrze „Ars magna” oraz wzorów matematycznych Cardana. Jednak mało kto wie, że to właśnie on opisał budowę i działanie kompasu oraz zawiasu (nazwanego później na jego cześć) w wydanej około 1550 r. „De subtilitate rerum”. Pisząc tę książkę, Cardano opierał się na relacjach kupców podróżujących Jedwabnym Szlakiem ze Wschodu.
Odkąd pojawiły się takie przyrządy żeglarskie jak kompas i busola, żeglowanie stało się dużo bezpieczniejsze, a żeglarze – bardziej świadomi. Umożliwiły one wyznaczanie i kontrolowanie kursu statku niezależnie od widoczności słońca czy gwiazd. Róża wiatrów oraz igła magnetyczna sprawiły, że można było na bieżąco śledzić kierunek wiatru, wychylenia steru, a także określać kierunek na mapie. Krótko mówiąc – dużo łatwiej było trafić do danego miejsca i z niego wrócić. Początek stosowania w żegludze kompasu i busoli jest początkiem epoki wielkich odkryć geograficznych.